We zijn weer Thuis

Om 05:30 uur zijn weer terug gekomen op Nederlandse bodem na een reis van meer dan 5500 kilometer.
Woensdag avond een mooi afscheid feest gehad, en hebben we allemaal een mooi ghanees gewaad gekrengen.
Mooi woorden zijn gesproken, en hebben we afscheid genomen van de kinderen en de Car civers
De donderdag dat we zouden vertrekken begon niet erg goed voor ons, de Bus die ons zou komen ophalen had vertraging en dat kon wel even duren.
Om 08:30 zou hij er moeten zijn maar niet dus, er werd druk geregeld door Baffo om ons eerder weg te krijgen.
Hij had het goed geregeld 2 weken van te voren ,en steeds contact met de bus organisatie gehad dat de bus er op tijd zou zijn maar........
De bus moest uit een plaats komen 2 uur van ons, dus kwam er een bus voor 50 personen die ons eerst naar Tichman bracht er daar zou het busje klaar staan.
Niet dus , na veel beloften waren we om 11 uur nog niet weg en ben ik met met Kojo en Baffo weer druk gaan zetten om weg te komen, want we hadden nog een reis van 8 uur voor de boeg.
Baffo verontschuldigde zich keer op keer , maar het was niet zijn schuld maar van de bus organisatie.
Toen Baffo nar Tichman kwam, was het busje er eindelijk en konden we op weg gaan, maar niet voor dat Baffo ons onderweg had opgewacht en de bus chauffeur de volle lading gaf.
Nu bleek dat de chauffeer vrij was en dat hij er niks aan kon doen.
Baffo ging door naar de bus organisatie, en daar zal hij wel flink te keer zijn gegaan.
ik heb hem nog nooit zo boos gezien, maar we waren op weg gelukkig tegen 12 uur.
Bus lekker cool ,totdat de motor oververhit begon te raken omdat de airco zo veel van de motor vroeg, dus even een stukje rustig aan gereden.
En toen weer als een speer , todat de chauffeur een gek geluid hoorde.............
Gelukkig het was het nummerbord of zo.
Toen gebeurde het wat we niet konden voorzien, een lekke band.
Maar met een krik er onder en even verwisselen was dat zo klaar, als je te minste een krik in de bus hebt ...................nee dus.
Toen maar bussen aangehouden die ons aan een krik konden helpen, dat lukte en na 3 kwartier konden we weer verder, als de bus tenminste wou starten.............. nee dus, even met een schroeven draaier bij de accu en daar gingen we weer.
Niet meer eten onder weg maar in 1 stuk doorrijden naar ACCRA.
De laatste 2 uur over verschrikkelijk wegen en doods angsten uitgestaan door hoe ze rijden in Ghana en wat onze chauffeur allemaal uithaalde.
Maar uiteindelijk om 20:30 aangekomen en lekker gaan eten met een biertje en wijntje er bij.
We waren allemaal behoorlijk moe en hadden het wel ff gehad, dus lekker op tijd naar bed.
Volgende morgen zijn we naar de toeristen markt gegaan, en daar begon de hectiek gelijk weer, een aantal verkopers die met elkaar stonden te ruzie omdat we wij niet naar hun winkel kwamen of zo.
Maar Kojo onze begeleider en chauffeur hielden alles goed in de gaten, en hielpen ons geweldig met het afdingen.
Toen de buit binnen was, door naar de zee, en dat was heeeeerlijk, lekker op een luie stoel genieten van het warme water en het strand.
Na 1 1/2 uur naar Frankies gegaan om te eten en toen om 3 uur naar het hotel te rug ....................maar we kwamen in een file, dus douchen konden we niet meer.
Snel naar de kamers omkleden,koffers inladen en op naar het vliegveld.
Gelukkig ging dat goed, en konden we ons voorbereiden op het inchekken, en naa enige oponthoud waren we dan eindelijk bij de hal waar we gingen instappen voor het vliegtuig.
Vertrokken op tijd, bijna niet geslapen in het vliegtuig, wel lekker filmpie kijken en om half 6 waren we geland op het vliegveld.
De dames trokken nog gauw even hun Ghaneese gewaden aan die ze hadden laten maken, en johan van S en Johan W hadden hun op maat gemaakte kleding ook aangetrokken.
Veel Familie was aanwezig om ons op te komen halen, en we zijn daarna naar Emmeloord gegaan ,waar we met zijn allen hebben gegeten en afscheid van elkaar hebben genomen.

We mogen trots zijn dat we een sterke betonplaat over de Cutter hebben gemaakt, het tuinhuis hebben afgekregen, en het begin van het leercentrum hebben gemaakt, de Cutter met looppad naar het vrijwilligershuis en de wasruimte hebben kunnen laten bouwen.
We hebben ongeveer 10 Ghaneesen aan werk gehad, en de plaatselijke bevolking hier mee geholpen.
Nog wat herstel werkzaamheden, en dat er nog voldoende geld over is om nog meer onderhoud te kunnen laten doen.

Mister Robert heeft al onze Ghaneese namen uitgezocht , aan de hand van onze geboorte datums.
We heten zo, omdat je genoemd word naar de dag waar op je geboren bent:

Jaap: Kweidwo
Fokke: Kwaku
Bernard: Jaw
Erica: Akosna
Edwin: Akwasi
Johan S: Kwabena
Albert : Kwaku
Johan W : Jaw
Janette : Adwo
Petra : Abena
Koos : Akwasï
Maria : Adwoa

Einde van een zeer geslaagd project, en wat zeker weer een vervolg zal gaan hebben.






















3 opmerkingen:

Johan W zei

pfff wat een project wat we met elkaar hebben afgerond.
en wat een top groep hadden we bij ons.
ik durf te zeggen dat we het nog best twee week met elkaar hadden kunnen uithouden en dat is best bijzonder als je elkaar niet erg goed kent voor je begint aan een gezamelijke uitdaging als dit.
we zijn inmiddels thuis en hebben onze herrineringen aan een mooie tijd gedeelt aan de gezinnen.
voor mij als 1 van de leden van dit project is me 1 ding heel duidelijk geworden. mensen wees dankbaar en blij voor alles wat je hebt, er zijn mensen op deze wereld die het zo vrezelijk veel minder hebben dan ons.
hoe beschrijf ik Ghana... een land met lieve mensen behulpzaam en dankbaar. een land waar helaas veel armoede is en waar de mensen heel jong al zwaar werk moeten doen om te overleven.
een land waar mensen met een handykap niet kunnen leven en dus aan hun lot worden overgelaten. en dat maakt ons project zo speciaal. we hebben mogen zien hoe deze kinderen liefde vol worden opgevangen door Hand in Hand. en we hebben mogen mee helpen om het leven van de kinderen daar nog iets dragelijker te maken.
dankbaar en blij ben ik dat ik heb mogen mee gaan naar Ghana dat we als groep hebben samengewerkt en dat we veilig allen weer thuis bij onze gezinnen zijn.
mensen kanjesr allemaal stuk voor stuk bedankt en ik zal dit en de kinderen daar niet meer vergeten.
ik hoop tot gauw om de films en fotoos uit te wisselen.

gr Johan Werkman

Jeanet Meier zei

Johan, je haalt me de woorden uit de mond. Je bent dan nu wel weer terug in NL, maar voor je gevoel sta je nog met 1 been in Afrika! Ik begon vandaag bij mijn nieuwe werkgever, maar mijn gedachten dwaalden zéér regelmatig af naar Nkoranza! Wat zouden ze daar nu aan het doen zijn? Hoe zou het zijn met Stephen, Emanuëlle, Kwame, Michael en natuurlijk Charity en Josephine? We hebben daar zo'n indrukwekkende tijd met elkaar beleefd, het dwarrelt allemaal nog steeds door mijn hoofd en als mij naar het project gevraagd wordt, trek dan maar een stoel erbij, want dan ben ik voorlopig nog niet uitverteld ;-)!!
Ik wil ook iedereen van onze groep bedanken voor de supergezellige tijd, het was heel speciaal. Ook Bernard, respect hoor voor hoe jij alles coördineerde, wat een energie had jij! Petje af! Ik verheug me net als Johan op een spoedig weerzien! Tot hopelijk gauw!
Liefs, Jeanet (Adwo)

Jeanet Meier zei

Johan, je haalt me de woorden uit de mond. Je bent dan nu wel weer terug in NL, maar voor je gevoel sta je nog met 1 been in Afrika! Ik begon vandaag bij mijn nieuwe werkgever, maar mijn gedachten dwaalden zéér regelmatig af naar Nkoranza! Wat zouden ze daar nu aan het doen zijn? Hoe zou het zijn met Stephen, Emanuëlle, Kwame, Michael en natuurlijk Charity en Josephine? We hebben daar zo'n indrukwekkende tijd met elkaar beleefd, het dwarrelt allemaal nog steeds door mijn hoofd en als mij naar het project gevraagd wordt, trek dan maar een stoel erbij, want dan ben ik voorlopig nog niet uitverteld ;-)!!
Ik wil ook iedereen van onze groep bedanken voor de supergezellige tijd, het was heel speciaal. Ook Bernard, respect hoor voor hoe jij alles coördineerde, wat een energie had jij! Petje af! Ik verheug me net als Johan op een spoedig weerzien! Tot hopelijk gauw!
Liefs, Jeanet (Adwo)